Merlene Ottey - Legendy lekkoatletyki

Merlene Ottey

Narodowość: Jamajka/Słowenia
Data i miejsce urodzenie: 10.05.1960, Cold Spring/Hanover
Dyscyplina: Biegi sprinterskie
Największe osiągnięcia:

Igrzyska Olimpijskie		Mistrzostwa Świata
	Atlanta 1996 - 100 m.		Tokio 1991 - 4x100 m.
	Atlanta 1996 - 200 m.		Stuttgart 1993 - 200 m.
	Sydney 2000 - 4x100 m.		Goteborg 1995 - 200 m.
	Moskwa 1980 - 200 m.		Helsinki 1983 - 200 m.
	Los Angeles 1984 - 100 m.		Stuttgart 1993 - 100 m.
	Los Angeles 1984 - 200 m.		Goteborg 1995 - 100 m.
	Barcelona 1992 - 200 m.		Goteborg 1995 - 4x100 m.
	Atlanta 1996 - 4x100 m.		Helsinki 1983 - 4x100 m.
	Sydney 2000 - 100 m.		Rzym 1987 - 100 m.
			Rzym 1987 - 200 m.
			Tokio 1991 - 100 m.
			Tokio 1991 - 200 m.
			Stuttgart 1993 - 4x100 m.
			Ateny 1997 - 200 m.

Ponadto zdobyła:

• Złoto w biegu na 200 m. - Halowe MŚ 1989
• Złoto w biegu na 200 m. - Halowe MŚ 1991
• Złoto w biegu na 60 m. - Halowe MŚ 1996Srebro w biegu na 200 m - Halowe MŚ 1987
• Srebro w biegu na 60 m. - Halowe MŚ 1991
• Brąz w biegu na 60 m. - Halowe MŚ 1989

Merlene Ottey to bez wątpienia jedna z najwybitniejszych postaci w lekkiej atletyce oraz w kobiecych sprintach, jest multimedalistką MŚ i Igrzysk Olimpijskich, która przez niemal trzy dekady prezentowało najwyższy światowy poziom.  Ottey jest posiadaczką wielu rekordów m.in. największa liczba występów na Igrzyskach Olimpijskich (siedem razy), najwięcej zdobytych medali na MŚ(14), najstarsza sportsmenka, która wystąpiła na Olimpiadzie, najstarsza mistrzyni świata w biegu na 200 m, najstarsza medalistka MŚ, najstarsza medalista Igrzysk Olimpijskich(lekkoatletyka), na 100 metrów biegała poniżej 11 s. 67 razy. Mimo, że często była faworytką to nigdy nie udało jej się zdobyć złota olimpijskiego.

Początki

Zamiłowanie do biegów młodej Merlene Ottey zapoczątkował jej mama, która kupiła jej przenośną bieżnię do biegania. Zainspirował ją także słynny jamajski lekkoatleta Donald Quarrie, który w 1976 r. sięgnął po złoto olimpijskie w biegu na 200 m. Ottey uczestniczyła w lokalnych biegach i zawodach, ale na poważnie zaczęła trenować dopiero na studiach, kiedy to przeniosła się do USA. Reprezentując Jamajkę w 1979 r. wzięła udział w Igrzyskach Pan-Amerykańskich zdobywając tam brązowy medal na 200 m.  Po ukończeniu nauki na University of Nebraska, wyszła za mąż z kolegą z drużyny sportowej, para jednak szybko się rozwiodła.

Pierwsze poważne sukcesy

Pierwszym i od razy wielkim wyzwaniem Merlene Ottey były zbojkotowane przez niektóre kraje( w tym USA) Igrzyska w Moskwie. Był to rok 1980, a Ottey miała 20 lat. Zdobywając tam brąz w biegu na 200 m. stała się pierwszą sportsmenką z Karaibów której udała się ta sztuka. Gdy wróciła na Jamajkę była traktowana jak bohaterka, dostała m.in „Oficerski Order Narodu”.  Ale wówczas zapewne mało kto się spodziewał, że Merlene stanie się tak wybitną sprinterką. Następnie były udane starty na Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiego w 1982 r., które wówczas miały zdecydowanie większy prestiż niż obecnie. Ottey zdobył tam złoto na 200 m. i srebro na 100 m.

W 1983 r. zanotowała udany występ na MŚ w Helsinkach gdzie zdobyła srebro i brąz. Na Olimpiadzie w 1984 r. w Los Angeles zdobyła dwa brązowe medale, na bieżni dominowały wówczas reprezentantki gospodarzy m.in. wspaniała sprinterka Florence Griffith-Joyner, a największą gwiazda był Carl Lewis.

Na kolejnych Igrzyskach, tym razem w Seulu nie prezentował na tyle dobrej formy aby sięgnąć po medal, mimo, że rok  wcześniej zdobyła dwa brązowe krążki na MŚ. To waśnie ten kolor kruszcu Merlene Ottey polubiła najbardziej, zdobywając najwięcej brązowych medali podczas swojej kariery. Stąd wziął się nawet jej przydomek „Bronze Queen”

Okres największych sukcesów

Ale największe sukcesy Merlene Ottey odnotowała w latach 90-tych. Choć już rok 1989 może zaliczyć do bardzo udanych, gdyż na Halowych Mistrzostwach Świata zdobyła złoto w biegu 200 m. i brąz na 100 m. Rok 1990 zaczęła od podwójnego triumfu na Igrzyskach Wspólnoty Brytyjskiej, gdzie zdobyła dwa złote medale. Następnie były Halowe Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Świata, gdzie zdobyła łącznie dwa złote medale, jeden srebrny oraz dwa brązowe medale.

Na Olimpiadę w Barcelonie w 1992 r. jechała jako jedna z głównych faworytek do złota. Była numerem jeden na listach światowych na 100 m. od 1990 r. Jednak jak przystała na „Bronze Queen” zdobyła tam tylko brązowy medal na dystansie 200 m.

Pojedynki z Gail Devers

Znakomicie jej poszło w 1993 r. na MŚ w Stuttgarcie gdzie zdobyła trzy medale w tym złoty na 200 m. Była bardzo bliska zwycięstwa także w biegu na 100 m., ale na metę wbiegła później od Gail Devers o 1/1000 sekundy, co jest najmniejszą odnotowaną różnicą między zawodniczkami we wszystkich dyscyplinach biegowych. Dwa lata później na kolejnych MŚ zdobyła dwa srebrne krążki na 100 m. i w sztafecie 4x100 m., natomiast w swojej koronnej konkurencji biegu na 200 m. wywalczyła złoty medal.

Na swoje już piąte Igrzyska Olimpijskie odbywające się z Atlancie ponownie jechała będąc faworytką, prowadziła na listach światowych na 100 m. Ale i tym razem szczęście ją opuściło i musiała zadowolić się „zaledwie” trzema srebrnymi medalami. Najbliżej upragnionego złota był podczas sprintu na 100 m., kiedy to dosłownie jednocześnie na metę wbiegła z Gail Devers. Dopiero fotokomórka wskazała zwyciężczynię tego biegu. Merlene Ottey przegrała z Devers o 5/1000 sekundy, miała wówczas 36 lat.

Wysoka forma mimo upływających lat

Rywalki Ottey przychodziły i odchodziły, a ona nadal notowała bardzo dobre występy. Na MŚ w 1997 r. w Atenach, Merlene Ottey przybyła nowa rywalka w Postaci Marion Jones. Choć na mistrzostwach nie konkurowała z Ottey, która zdobyła brąz na 200 m. To był to niestety ostatni medal Jamajki na MŚ, zdobyła ich w sumie 14, co stanowi rekord.

Na MŚ w w 1999 r. w Sevilli Ottey nie pojechała z powodu wykrycia w próbce „B” podwyższonego stanu niedozwolonego środka. Jednak bo wnikliwym przyjrzeniu się sprawie przez IAAF została oczyszczona z zarzutu, Ottey od samego początku twierdziła, że to jakaś pomyłka.

Ale to nie był koniec sukcesów Merlene Ottey. Mając 40 lat wystąpiła na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney i razem ze sztafetą 4x100 m. zdobyła srebro, stając się najstarszą zawodniczką wśród lekkoatletek, której udało się zdobyć medal na Igrzyskach. W biegach sprinterskich dominowała już wspomniana wcześniej Marion Jones, ale jak się okazało po kilku latach, stosowała ona środki dopingujące, czego konsekwencją było odebranie jej zwycięstw. W ten sposób Merlene Ottey zajmująca po biegu na 100 m. czwartą lokatę przesunęła się na podium zostając tym razem najstarszą indywidualną medalistą IO. Zdobywając ósmy medal olimpijski została także rekordzistką pod tym względem wśród kobiet w lekkoatletyce.

Zmiana obywatelstwa

Jednak upływający czas dawał  się we znaki nawet wspaniałej Merlene Ottey. Co raz trudniej było jej zdobywać we własnym kraju kwalifikacje na MŚ, nie mówiąc o Igrzyskach Olimpijskich. Ale pasja Jamajki do sportu i rywalizacji wzięła górę, w 2002 r. uzyskała obywatelstwo Słowenii, gdzie mieszkała i trenowała od 1998 r. z trenerem Srdjanem Djordjeviczem.

Od tej pory występowała w barwach tego kraju, i będąc najszybszą sprinterką Słowenii wystartował na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. 44-letnia Ottey uczestniczyła na tej imprezie w biegu na 100 m. gdzie doszła do półfinału. Dwa lata później wystartowała w Mistrzostwach Europy, gdzie także skończyła rywalizację w półfinale. Do kwalifikacji na dziewiątą olimpiadę Ottey zabrakło 0, 28 s., ale w 2010 r. udało się jej wystartować na Mistrzostwach Europy mając wówczas 50 lat stała się najstarszą uczestniczką ME w Lekkoatletyce.

Ottey nadal czynną biegaczką

Jamajska sprinterka to zdaniem wielu fizjologiczny fenomen i dowód, że wiek nie jest barierą nie do przejścia. Ottey przez 20 lat była w ścisłej czołówce sprinterek na świecie. Ma trzeci czas w historii na 200 m.(21.64 s) i szósty na 100 m. Ma także najszybszy czas na 200 m. na stadionie krytym(21.87 s). Żadna inna sportsmenka nie zdobyła łącznie ponad 20 medali na MŚ i IO. Merlene Ottey jest oficjalną rekordzistką świata na 100 m. i 200 m w grupach wiekowych W35, W40, W45 i W50. Aż 15 razy została uznawana za najlepszą sportsmenkę Jamajki. W 1990 r. została nazwana najlepszą lekkoatletką świata. Merlene Ottey nadal trenuje i czynnie biega, a jej marzeniem było wystartowanie na Igrzyskach Olimpijskich w 2012 r. w Londynie jednak ta sztuka już się jej nie udała.

 info: wikipedia