Siergiej Bubka - Legendy lekkoatletyki

Siergiej Bubka

Data i miejsce urodzenia: 04.12.1963, Ługańsk
Narodowość: ZSRR/ Ukraina
Dyscyplina: Skok o tyczce
Największe osiągnięcia:

Igrzyska Olimpijskie
	Seul 1998
Mistrzostwa Świata
	Helsinki 1983
	Rzym 1987
	Tokio 1991
	Stuttgart 1993
	Goteborg 1995
	Ateny 1997
Halowe Mistrzostwa Świata
	Paryż 1985
	Indianapolis 1987
	Sevilla 1991
	Barcelona 1995
Rekordy
Otwarty stadion	6,14 m.
Hala	6,15 m.

Siergiej Bubka zaczął uprawiać sport jeszcze jako dziecko i nie skupiał wyłącznie na skoku o tyczce, trenował również biegi sprinterskie i skok w dal, co w przyszłości pomogło mu zostać najwybitniejszym skoczkiem o tyczce. Trenowanie Bubki zajął się Witalij Petrov, model skakania Siergieja został nazwany później Petrov/Bubka.

Pierwsze rekordy

Swój pierwszy sukces na imprezie międzynarodowej odniósł na Mistrzostwach Świata w Helsinkach, uzyskując wynik 5 m 70 cm. Szybko z nieznanego sportowca stał się gwiazdą swojej dyscypliny i całej lekkoatletyki.
W 1984 roku ustanowił swój pierwszy rekord świata z wynikiem 5.85 m, tydzień później 5,88 m., a miesiąc później 5,90 m.

Bubkę ominęły Igrzyska Olimpijskie w 1984 w Los Angeles, które Związek Radziecki zbojkotował.
Na Halowych Mistrzostwach Świata w Paryżu w 1985 r. Siergiej Bubka osiągną magiczną granicę 6 metrów., stało się to 13 lipca.

Bubka cechował się wszechstronną sprawnością fizyczną siłą, szybkością, silą i dynamiką nieosiągalną dla innych skoczków. Siergiej stopniowo podwyższał swój rekord świata, i bił je po jednym centymetrze, choć mógł znacznie więcej. Jednak wybierał takie rozwiązanie gdyż każdy nowy rekord dawał mu spore profity finansowe zarówno na MŚ i mitingach. Z kolejnych MŚ (Stuttgart)wywiózł po raz kolejny złoto.

Złoto olimpijskie

W 1988 r. w Nicei osiągnął 6,06 m. Na swoje pierwsze igrzyska Olimpijskie 1988 r. jechał jako murowany faworyt, spodziewano się tam,  że pokona granicę 6,10 m . Z Seulu Bubka wywiózł złoto choć skoczył tylko 5, 90 m. W ciągu czterech lat pomiędzy 1984 a 1988 r. podwyższył dotychczasowy rekord świata o 21 centymetrów, na co wielu innych tyczkarzy potrzebowało 12 lat.
Drugą niebotyczną granicę 6,10 m. osiągną w San Sebastian w Hiszpanii w 1991 r. Ostatnią wielką imprezą Siergieja Bubki w barwach ZSRR, były Mistrzostwa Świata w Tokio w 1991 r., gdzie zdobył ponownie złoto.  Na Olimpiadę do Barcelony w 1992 r. jechał już jako reprezentant Ukrainy. Ale jak pokazała historia starty Bubki w Olimpiadach mu nie wychodziły. W Barcelonie nie zaliczył żadnej wysokości i odpadł z zawodów.

Nieosiągalny rekord świata

Dla Ukrainy zdobył dwa złote medale na MŚ w w Stuttgarcie(1993) oraz w Gotheborgu(1995). Po między tymi dwoma imprezami Bubka ustanowił swój najlepszy rezultat w karierze i aktualny rekord świata. Było to 31 lipca 1994 r. na mitingu w Sestriere we Włoszech. Rezultat jaki uzyskał Bubka to 6 metrów i 14 cm. Choć to nie była najwyższa wysokość, którą pokonał „Cesarz Tyczki”.  Rok wcześniej w Doniecku, podczas konkursu rozgrywanego w hali, Bubka uzyskał 6 m 15 cm.
Na olimpiadzie w Atlancie w 1996 r. nie wystąpił z powodu kontuzji stopy. Kolejne i już ostatnie złoto mistrzostw świata Bubka zdobyła w Atenach w 1997 r. uzyskując 6,01 m. To było już szóste złoto na MŚ, wliczając mistrzostwa Halowe, Siergiej Bibka w sumie zdobył 10 złotych krążków, co plasuje go w czołówce wszech czasów pod tym względem.

Końcówka kariery

Forma Bubki spadała i już nie uzyskiwał tak fenomenalnych rezultatów co kilka lat wcześniej, jednak dalej startował, będąc aktywną legendą lekkoatletyki. Postanowił także wystartować na Olimpiadzie w Sydney, gdzie nie zdołał przebrnąć przez kwalifikacje. Karierę oficjalnie zakończył w 2001 roku, w której to aż 35-krotnie bił rekordy świata
Siergiej Bubka był 3-krotnie wybierany Sportowcem Roku Związku Radzieckiego (1984, 1985, 1986). Został także odznaczony m.in. radzieckim Orderem Lenina i Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy oraz ukraińskim Orderem "Za Zasługi" I, II i III klasy.
W  2002 r. Sergiej Bubka  został posłem do Rady Najwyższej w Ukrainie. Zasiadał we frakcji Partii Regionów, którą opuścił w 2005. W tym samym roku objął stanowisko prezydenta Narodowego Komitetu Olimpijskiego Ukrainy. Zasiada też we władzach Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.  Jest także członkiem klubu „Mistrzowie dla Pokoju” skupiającej 54 wybitnych sportowców, szerzącego po przez sport idee pokoju na świecie. Jest laureatem niezliczonych nagród i wyróżnień zarówno w skoku o tyczce jak i lekkoatletyki i sportu. Był 12-krotnie wybierany najlepszym tyczkarzem roku., oraz 2-krotnie lekkoatletą roku przez prestiżowy magazyn „Track & Field” . W 1991 r. został wybrany przez United Press International sportowcem roku. Siergiej Bubka ma swój własny pomnik w Doniecku.

info: wikipedia